PIĘKNO PEŁNE TREŚCI – O ZWYCZAJACH BOŻONARODZENIOWYCH

"A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka [Izajasza]: „Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: Bóg z nami” (Mt 1, 22-23).

 W zrozumieniu tajemnicy przyjścia na świat Zbawiciela w Osobie Jezusa pomagają zwyczaje bożonarodzeniowe:

WIGILIA – (słowo z jez. łac. = czuwanie) oznacza dzień poprzedzający wielkie święta, teraz objawienie się Syna Bożego w ludzkiej naturze. Tradycyjnie w Polsce zachowuje się post, który oznacza oderwanie się od tego, co przemijające i cielesne ku temu, co duchowe i „w górze” – ku Bogu. Ten post (jak i godzinny post eucharystyczny przed każdą Komunią świętą) to robienie przychodzącemu Panu miejsca w sobie.

Dekorujemy choinkę w dniu 24 grudnia, gdy wspominamy naszych pierwszych rodziców – Adama i Ewę. To przypomina o upadku i odkupieniu rodzaju ludzkiego przez Chrystusa, który przez krzyż otworzył człowiekowi drogę do utraconego drzewa życia (Rdz 3,22), czyli daru nieśmiertelności. Chrystus przychodzi do nas z darami odkupienia, dlatego pod choinką umieszczamy prezenty jako symbol Jego darów.

WIECZERZA WIGILIJNA wyraża nie tylko wspólnotę pomiędzy ludźmi, ale i wspólnotę ludzi z Bogiem.

• Pierwsza gwiazda na niebie jest znakiem do rozpoczęcia wieczerzy na pamiątkę gwizdy betlejemskiej, którą ujrzeli mędrcy.
• Wolne miejsce przy stole jest przeznaczone dla przygodnego gościa, którego w ten sposób traktuje się rodzinnie. Albo to wyraz pamięci o bliskich, którzy nie mogą z nami spędzić świąt czy też pamięci o zmarłym członku rodziny.
• Sianko wkładane pod biały obrus na stół symbolizuje ubóstwo groty betlejemskiej: Maryja złożyła Chrystusa na sianie w żłobie.
• Liczne tradycyjne potrawy wyrażają obfitość darów, jakimi Bóg obdarza człowieka przez Jezusa Chrystusa.
• Ryba jest znakiem Chrystusa. Grecki wyraz ICHTHYS (ryba) składa się z pierwszych liter podstawowych tytułów Chrystusa: (Iesous) Jezus (Christos) Chrystus (Theou) Boga (Yios) Syn (Soter) Zbawiciel.
• Dzielenie się opłatkiem, czyli niekwaszonym chlebem. W Biblii taki chleb oznacza pokój, bo jest wolny od kwasu, oznaczającego nienawiść. Po modlitwie, odczytaniu fragmentu Ewangelii (Łk 2, 1-14) i złożeniu sobie życzeń przełamanie się opłatkiem jest symbolem pojednania i przebaczenia, przyjaźni i miłości oraz wyrazem gotowości do życia w zgodzie i jedności.

Świeca to znak przychodzącego Chrystusa „światłości prawdziwej, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi” (J 1, 9). Zapalaniu świecy może towarzyszyć wezwanie modlitewne: „Światło Chrystusa” – odpowiedź: „Bogu niech będą dzięki”.

BETLEJEM Z HEBRAJSKIEGO TO DOM CHLEBA.

Niech odkrycie bliskości Chrystusa w Eucharystii,

która wszystko zawiera i wszystkiego dotyczy,

uczyni nas samych darem dla Boga i ludzi

- z modlitewną pamięcią przy żłóbku

s. Alicja Rutkowska CHR