I stało się … I Rekolekcje Adwentowe dla Leśników w Pustelni Złotego lasu w Rytwianach
Długo oczekiwane przeze mnie pierwsze spotkanie rekolekcyjne Leśników w Pustelni Złotego Lasu w Rytwianach odbyło się w dniach 4-6 grudnia 2015 r. Mojemu oczekiwaniu towarzyszyła niepewność, gdyż aby to spotkanie zorganizować napotykałem na duże trudności z dotarciem informacyjnym do Braci Leśnej. W związku z tym powstały wątpliwości: czy będą uczestnicy, a jeśli będzie ich zbyt mało np. poniżej pięciu osób to co robić, odwoływać, czy też spotkanie niech się odbędzie. I przyjechało dwanaście osób. W piątek w wieczornej Mszy św. uczestniczyły jeszcze 4 osoby z miejscowego Nadleśnictwa Staszów, a na niedzielną Mszę Św. przyjechały inne 4 osoby. Stała grupa uczestników była niewielka bo 12-osobowa. Moje wątpliwości w ostatnim dniu zostały rozwiane, gdyż widziałem u wszystkich zadowolenie, a Ania, Zbyszek, Jacek i ks. Lucjan wprost mi to powiedziały.
I dlatego, dzięki Zbyszkowi powstała ta strona internetowa, któremu Bardzo Dziękuję!
Rekolekcje Adwentowe w grudniu 2015 r. nt. „Las jako Świątynia Boga” poprowadził ks. dr Lucjan Bielas, duszpasterz akademicki UPJPII. Słowo Boże do uczestników wygłosił również ks. Franciszek Berak, który z nami przebywał dwa dni. Uczestnikami Rekolekcji byli Leśnicy m.in. z Brzeska, Marcul, Mielca, Nysy, Krakowa, Rabki, Skarżyska, Staszowa i Suchedniowa.
Celem rekolekcji była wewnętrzna przemiana i postawienie trzech ważnych kwestii:
- Leśnik jako swoistego rodzaju kapłan leśnej świątyni.
- Jego relacja do Stwórcy.
- Jego relacja do rodziny własnej i leśnej.
W niedzielę wszyscy, razem z parafianami uczestniczyli we Mszy Św.
W Pustelni i w otaczającym ją lesie był również czas na medytacje i kontemplacje. Uczestników spotkania gościł Dyrektor Pustelni Złotego Lasu, ks. Wiesław Kowalewski.
∗∗∗
Czas szybko biegnie, i już odbyło się IV spotkanie rekolekcyjne.
W dniach 8-10 grudnia br. w naszej Pustelni Złotego Lasu w Rytwianach przeżywaliśmy piękny czas rekolekcji adwentowych dla leśników. Przy relikwiach św. Jana Gwalberta i przed Jego wizerunkiem modliliśmy się o łaskę jedności w małżeństwach, łaskę przebaczenia bliźnim i dar pokory, dzięki któremu będziemy potrafili prosić o wybaczenie naszych własnych przewin.
W tym ważnym czasie oczekiwania na cud Betlejem i nadejście Dobra, do Rytwian przyjechali leśnicy z całej Polski. Chcieliśmy jak najlepiej duchowo przygotować się do Świąt Bożego Narodzenia i ich przeżywania w naszych rodzinach i społecznościach.
Przyjechało nas 42 osoby! Byliśmy wśród Przyjaciół: z Gdańska, Torunia, Włodawy, Birczy, Krakowa, Nysy. Na dni skupienia przywiódł nas ważny temat rozważań – „Rodzina”. Temat szczególnie trudny w obecnym czasie fałszywie rozumianej, niczym nieograniczonej wolności, niezależności, wybujałego i dominującego „ego” - czasach agresywnej walki z chrześcijaństwem.
Rekolekcje prowadzili znakomici duchowni - ksiądz dr Lucjan Bielas ojciec duchowny Ogólnopolskiego Seminarium Duchownego dla starszych kandydatów do kapłaństwa w Krakowie oraz ks. dr Roman Chyliński, charyzmatyczny kapłan, egzorcysta ze Zgromadzenia Św. Michała Archanioła.
Wielkim darem tych zatopionych w ciszy i głębokiej refleksji dni Rekolekcji Adwentowych były indywidualne błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem, Modlitwa Przebaczenia, możliwość szczerej rozmowy indywidualnej z doświadczonymi duchownymi oraz Sakrament Pokuty.
W ciszy Rytwiańskiej kaplicy przeżyliśmy szczere spotkanie w Sakramencie Pojednania i Pokuty. Wielu z nas otworzyło na nowo swoje dusze i serca, wypowiedziało grzechy, które zatruwały nasze codzienne życie i z wiarą oraz nowymi siłami wróciło do swoich środowisk – rodzinnych, pracowniczych, społecznych.
Poznając potęgę Krzyża Chrystusowego doświadczyliśmy miłości Boga i potrafimy zrozumieć, czym jest przebaczenie, a dzięki przebaczeniu możemy czuć się naprawdę wolnymi ludźmi.
Uczestnicy rekolekcji wynieśli również potężny bagaż wiedzy socjologicznej i psychologicznej m.in. o zasadach budowania jedności w małżeństwie i zasadach życia we wspólnocie.
Nasze rozważania oraz nauki i konferencje księży Romana i Lucjana uświadomiły nam wiele zasadniczych prawd i zmusiły do refleksji - „ujrzyj co masz i ile możesz stracić nierozumny człowieku, jeżeli nie zastanowisz się nad czasem w którym żyjesz”.
Boże, uchroń nas od nienawiści!
tekst: Zdzisława Kot - Malinowska
KOLEJNE SPOTKANIE w RYTWIANACH
Rekolekcje Wielkopostne Leśników w Pustelni Złotego Lasu
W dniach 16-18 marca br. w Pustelni Złotego Lasu w Rytwianach przeżywaliśmy kolejne Dni Skupienia Leśników, połączone z Rekolekcjami Wielkopostnymi Leśników. Na spotkanie ciszy i głębokiej refleksji przyjechało ponad 40 leśników z całej Polski. Tematem rozważań była „Tajemnica cierpienia”.
Naszymi duchowymi przewodnikami, w rozważaniu tego jakże trudnego do pojęcia przez człowieka elementu naszego ludzkiego życia, byli ks. dr Lucjan Bielas, ojciec duchowny Ogólnopolskiego Seminarium Duchownego dla starszych kandydatów do kapłaństwa i ks. dr Jan Wilk. Dyskretną obecnością, modlitwą i duchowym wsparciem służyła nam Siostra Alicja Rutkowska, która znalazła czas dla każdego, kto chciał porozmawiać o trudnych sprawach.
W trakcie rekolekcji zostały odprawione trzy Msze Święte – w piątek w intencji zmarłych, żyjących leśników i rządzących lasami, w sobotę w intencjach Leśnej Róży Różańcowej oraz niedzielna z nauką. Każdy dzień rekolekcji przebiegał zgodnie z ustalonym programem, pozwalającym na modlitwę, skupienie, rozważania, a także rozmowy z duchownymi. Dzień rozpoczynaliśmy modlitwami porannymi w kaplicy, przed relikwiami patrona leśników św. Jana Gwalberta, w południe zbieraliśmy się na modlitwie na Anioł Pański, popołudniem odmawialiśmy Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Pomiędzy czasem na modlitwy ks. Lucjan i ks. Jan głosili konferencje. Był także czas na rachunek sumienia, Sakrament Pokuty i rozmowy indywidualne.
Naszą rekolekcyjną refleksję rozpoczęliśmy piątkową Drogą Krzyżową, rozważając mękę i cierpienie Pana Jezusa. To był czas wielkiego przeżycia, bowiem każdy z nas przywiózł ze sobą cierpienie własne, bliskich osób, albo powierzone przez bliźnich - cierpienie które chciał przemyśleć, oswoić, powierzyć jakiejś sprawie, omodlić.
Cierpienie, to fizyczne i to duchowe - chorobę, śmierć bliskiej osoby, odejście, porażający strach, opuszczenie, samotność, kłamstwo, zdradę, pogardę - każdy z nas przeżywał patrząc w oczy swojego Mistrza - umęczonego, wzgardzonego, oplutego, ośmieszonego Chrystusa.
Podczas przeżywania kolejnych stacji Drogi Krzyżowej, a także konferencji głoszonych przez duchownych, po raz kolejny szukaliśmy odpowiedzi na pytanie o sens ludzkiego cierpienia, którego nie unikniemy i które jest wpisane w naszą drogę ludzkiego życia, tu na Ziemi.
Podczas jednej z konferencji z ks. Lucjanem o cierpieniu prowadzili dyskusję także uczestnicy rekolekcji. Kilka myśli ks. Lucjana i niektóre wypowiedzi rozmówców warto zapamiętać.
- Cierpienie będzie z człowiekiem zawsze, czy tego chce, czy nie chce. Nie można przed nim uciec, ani się schować. W obliczu cierpienia jesteśmy bezradni. Tak bardzo się go boimy, błagamy Boga, by je od nas odsunął, a kiedy nadejdzie pytamy „Dlaczego to spotkało właśnie nas?”. Cierpienie często przeżywamy w samotności, bo nikt nie rozumie naszego bólu, obok nas są nasi bliscy, a jednak jesteśmy sami. Tylko w odniesieniu do Krzyża Chrystusowego cierpienie człowieka ma głęboki sens i może służyć dobru.
- Jeżeli człowiek sam siebie stawia w miejsce Boga, nie chce uznać żadnej władzy nad sobą, ani Boskiej ani ludzkiej, wówczas nigdy nie odnajdzie sensu cierpienia. Cierpienie bez wiary w Boga i wiary w krzyż człowieka Chrystusa nie ma żadnego sensu, jest złem!
- Dla człowieka wierzącego cierpienie nierozerwalnie połączone jest z Bogiem.
- Gdy czujemy, że krzyż dotkliwe nas przygniata i pragniemy ulgi, musimy jej szukać u Jezusa Chrystusa - Zbawiciela i jego Matki Bolejącej – Pocieszycielki Strapionych. Innej drogi nie ma!
- Człowiek bez wiary upada na duchu. Jego cierpienie jest tylko bólem.
- Wielki Post może być czasem wielkiej przemiany, zrozumienia jak poradzić sobie z najtrudniejszymi życiowymi doświadczeniami.
- Dzięki rekolekcjom możemy nauczyć się szukać Boga i znajdować Go w tym co przeżywamy na co dzień- w naszych trudach i boleściach.
- Rozważanie Drogi Krzyżowej i pogłębiona refleksja pomagają człowiekowi zrozumieć czym jest grzech: nienawiść, niewiara, obrażona pycha, zelżenie, poniżenie oraz to, że grzech jest przyczyną naszych cierpień.
- Życie człowieka jest połączone z Bogiem - Stwórcą. Wszystko co nas spotyka winniśmy rozważać w odniesieniu do Niego i Jego zbawczego planu.
- W obliczu cierpienia jesteśmy zobowiązani do dawania świadectwa, że każde cierpienie ma sens zbawczy i prowadzi do pełni życia.
- W naszym życiu konieczna jest modlitwa o zrozumienie wartości cierpienia, siłę woli do przyjmowania krzyża, który Pan zechce na nas zesłać.
- Umiejętność przyjmowania cierpienia jest ważnym elementem chrześcijańskiej duchowości. Nasz Mistrz pod koniec swojego życia straszliwie cierpiał i jako człowiek umarł w męczarniach.
- Winniśmy nauczyć się modlić „Panie Jezu, proszę Cię o łaskę znoszenia cierpienia z miłości do Ciebie…”. „W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie, w krzyżu nauka”.
Jeśli nasz życie jest szczęśliwe i dobre, cieszmy się nim i ofiarujmy to dobro bliźnim. Nie marnujmy ani chwili. Nie musimy szukać cierpienia na siłę. Będąc szczęśliwymi ludźmi, nie jesteśmy gorszymi chrześcijanami niż ci, którzy cierpią. Ale gdy cierpienie przychodzi i nie sposób go uniknąć, nie możemy od niego uciekać. Trzeba je przyjąć patrząc w oczy swojego Mistrza.
Zdzisława Kot-Malinowska